Najczęściej zadawane pytania

Czy można prowadzić samochód po zabiegu laserowej korekcji wzroku?

Bezpośrednio po zabiegu nie wolno prowadzić pojazdów, ponieważ widzenie może być zamglone, a oczy wrażliwe na światło. Są to naturalne objawy, które ustępują w miarę gojenia się oka. W pierwszych dniach ostrość wzroku może się wahać, a światłowstręt dodatkowo utrudnia bezpieczne prowadzenie. Dlatego w tym czasie najlepiej korzystać z pomocy rodziny lub znajomych przy transporcie. Zazwyczaj po kilku dniach do tygodnia widzenie się stabilizuje. Lekarz podczas kontroli pooperacyjnej oceni, czy wzrok jest już na tyle dobry, aby bezpiecznie prowadzić pojazd. Do tego czasu należy unikać jazdy i innych czynności wymagających wyraźnego widzenia.

Czy pieczenie oczu po zabiegu laserowej korekcji wzroku jest niepokojącym objawem?

Po zabiegu laserowej korekcji wzroku oczy mogą być podrażnione, piec, szczypać lub pojawiać się może uczucie „piasku pod powiekami”. To normalne objawy, które wynikają z naturalnego procesu gojenia rogówki. Najczęściej te dolegliwości ustępują w ciągu kilku dni do tygodnia, jednak suchość oczu może utrzymywać się nawet kilka miesięcy. Aby złagodzić dyskomfort, warto regularnie stosować krople nawilżające, nie należy stosować makijażu oczu ani ich pocierać. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż czas normalny dla gojenia się oka, należy zgłosić się do lekarza, który doradzi dalsze postępowanie.

Jakie są opinie o OKULUS PLUS Centrum Okulistyki i Optometrii?

Jeżeli zastanawiasz się nad wyborem naszego Centrum, zachęcamy do zapoznania się z opiniami naszych pacjentów w zakładce O nas → Opinie o OKULUS PLUS Centrum Okulistyki i Optometrii. Znajdziesz tam zarówno komentarze dotyczące naszej placówki, jak i oceny konkretnych zabiegów, które przeprowadzamy. Wiele osób podkreśla nasz profesjonalizm, komfort przebiegu zabiegu oraz satysfakcję z efektów leczenia. Opinie te pokazują, że pacjenci są zadowoleni z naszych usług i mogą pomóc w podjęciu decyzji o wyborze właśnie naszego Centrum.

Cienka rogówka - jaka metoda korekty wzroku będzie najlepsza?

W przypadku cienkiej rogówki jedną z najczęściej rekomendowanych metod jest Trans-PRK, czyli bezdotykowa laserowa korekcja wzroku. To nowoczesna technika, w której nabłonek rogówki nie jest usuwany mechanicznie ani przy pomocy alkoholu, ale odparowywany laserem excimerowym. Dzięki temu zabieg trwa krócej, jest bardziej precyzyjny i mniej inwazyjny dla tkanek oka, a także nieco bardziej komfortowy dla pacjenta. Metoda szczególnie dobrze sprawdza się u osób z cienką lub nieregularną rogówką, a także u pacjentów prowadzących aktywny tryb życia, uprawiających sporty kontaktowe czy wykonujących zawody wymagające dużej sprawności fizycznej. Po usunięciu nabłonka laser w dalszym etapie koryguje wadę wzroku podobnie jak w klasycznej metodzie PRK, zapewniając trwały efekt poprawy widzenia.

Szerokie źrenice - czy jest metoda, która zminimalizuje efekt halo?

Efekt halo po laserowej korekcji wzroku to zjawisko naturalne, związane z procesem regeneracji oka. W większości przypadków ustępuje on samoistnie w ciągu kilku miesięcy i nie jest objawem niepokojącym. Ryzyko jego wystąpienia jest większe u pacjentów z dużymi źrenicami lub przy korekcji wyższych wad wzroku. Dzieje się tak, ponieważ w ciemności źrenica rozszerza się poza obszar poddany laserowej korekcji, co może powodować aureolę wokół źródeł światła. Jeśli jednak efekt halo jest uciążliwy, istnieją metody, które mogą pomóc w jego redukcji. Jednym z rozwiązań jest stosowanie specjalnych kropli zwężających źrenicę, co ogranicza ekspozycję na nieskorygowane fragmenty rogówki. Warto podkreślić, że tego typu wsparcie ma charakter tymczasowy, a z czasem efekt halo najczęściej samoistnie zanika.

Czy wiek pacjenta ma znaczenie przy laserowej korekcji wzroku?

Tak. Wiek ma znaczenie, ponieważ zabieg laserowej korekcji wzorku można wykonać dopiero po pełnym ustabilizowaniu wady wzroku, co zwykle następuje około 21. roku życia. U osób młodszych wada może się jeszcze zmieniać, a przeprowadzenie korekcji przed zakończeniem tego procesu zwiększa ryzyko jej nawrotu.

Czy można wykonać laserową korekcję, jeśli wada wzroku nadal się pogłębia?

Nie. Niestabilna wada refrakcji jest przeciwwskazaniem względnym. Zabieg wykonuje się dopiero wtedy, gdy wada pozostaje niezmienna przez co najmniej rok. W przeciwnym wypadku zabieg może być nieskuteczny lub doprowadzić może do powikłań.

Czy w ciąży można wykonać laserową korekcję wzroku?

Nie. Ciąża i okres karmienia piersią są przeciwwskazaniami względnymi. Okres ciąży i karmienia piersią wiąże się ze zmianami hormonalnymi, które mogą wpływać na wzrok. W tym czasie rogówka i twardówka oka ulegają delikatnym zmianom, a w organizmie zwiększa się zawartość wody i zmienia poziom cukru we krwi. To może prowadzić do pogorszenia wady wzroku, najczęściej w kierunku krótkowzroczności, oraz częstszych problemów z suchym okiem.

Zabieg można rozważyć dopiero po zakończeniu laktacji i ustabilizowaniu gospodarki hormonalnej, gdyż hormony wpływają na widzenie i proces gojenia. Dlatego zabieg laserowej korekcji wzroku zwykle nie jest wykonywany w czasie ciąży i karmienia piersią. Dodatkowo leki stosowane po zabiegu w trakcie procesu gojenia przenikają do krwiobiegu i mogą niekorzystnie wpływać na rozwój płodu.

Czy cukrzyca wyklucza laserową korekcję wzroku?

Niekoniecznie. Dobrze kontrolowana cukrzyca, bez powikłań ocznych, nie musi być przeciwwskazaniem. Natomiast zaawansowana retinopatia cukrzycowa lub inne zmiany w obrębie siatkówki stanowią przeciwwskazanie bezwzględne. Cukrzyca może wpływać na proces regeneracji rogówki po zabiegu – gojenie jest często wolniejsze, a ryzyko infekcji i powikłań większe. Dlatego nawet u pacjentów z wyrównaną chorobą decyzja o kwalifikacji musi być bardzo ostrożna i wymaga szczegółowych badań okulistycznych.

Kiedy choroby oczu sprawiają, że laserowa korekcja wzroku nie jest możliwa?

Do najważniejszych przeciwwskazań okulistycznych należą: stożek rogówki (schorzenie oka, w którym rogówka stopniowo staje się cieńsza i uwypukla się w kształcie stożka), zaawansowana jaskra, zaćma, zwyrodnienia siatkówki, ciężki zespół suchego oka oraz aktywne stany zapalne narządu wzroku.

Czy pacjenci z zespołem suchego oka mogą poddać się laserowej korekcji wzroku?

Zależnie od stopnia nasilenia. Przy łagodnej postaci można rozważyć zabieg po wcześniejszym leczeniu. Jednak bardziej uciążliwa postać może uniemożliwiać wykonanie zabiegu laserowej korekcji, ponieważ po operacji często obserwuje się zwiększone podrażnienie oczu. Zabieg laserowej korekcji wzroku powoduje tymczasowe zaburzenia w warstwie nabłonka rogówki oraz w systemie wydzielania filmu łzowego, co prowadzi do uczucia suchości, pieczenia lub piasku pod powiekami. Pacjenci poddani zabiegowi muszą stosować krople nawilżające, które pomagają utrzymać prawidłowe nawilżenie rogówki, chronią ją przed urazami i wspomagają proces gojenia.

Czy choroby autoimmunologiczne są przeciwwskazaniem do zabiegu?

Tak. Schorzenia takie jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów czy twardzina zaburzają proces gojenia i zwiększają ryzyko powikłań, dlatego stanowią przeciwwskazanie bezwzględne. W przebiegu chorób autoimmunologicznych układ odpornościowy może wywoływać zbyt silną reakcję zapalną. Zdarza się także, że dochodzi do łatwiejszego rozwoju infekcji pooperacyjnej, która może uszkodzić czy zdeformować rogówkę.

Czy choroby serca i rozrusznik są przeciwwskazaniem do zabiegu?

Tak, obecność wszczepionego rozrusznika serca oraz poważne choroby kardiologiczne mogą wykluczać zabieg. Urządzenia stosowane podczas zabiegu mogą zakłócać działanie rozrusznika mimo bardzo niewielkiego ryzyka, że tak się stanie. Pacjent przed zabiegiem wymaga szczegółowej konsultacji kardiologicznej.

Laserowe leczenie zmian cukrzycowych siatkówki

Zabieg podobnie jak kapsulotomia jest niebolesny, wykonywany ambulatoryjnie i polega na laserowej koagulacji zmienionej cukrzycowo siatkówki. Trwa zwykle kilkanaście minut. Laserokoagulację stosuje się najczęściej w celu ograniczenia lub zniesienia obrzęku siatkówki oraz jako zapobieganie proliferacjom siatkówkowym, hamując lub opóźniając w ten sposób pogarszanie się ostrości wzroku chorego. W większości przypadków zabieg powtarzany jest kilka razy.

Jak leczyć zaćmę wtórną?

Zaćmę wtórną leczy się najczęściej przy użyciu lasera Nd YAG, perforując centralną część zmętniałej tylnej torebki soczewki (tak zwana kapsulotomia). Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie, jest niebolesny i zwykle daje dobre efekty, poprawiając ostrość wzroku.

Co to jest zaćma wtórna?

Zaćma wtórna pojawia się w różnym czasie po operacji zaćmy metodą usunięcia zewnątrz-torebkowego. Polega ona na wtórnym zmętnieniu tylnej torebki soczewki, co powoduje pogorszenie ostrości wzroku o różnym nasileniu. Tylna torebka celowo zostaje nieusunięta przez operatora, stanowiąc podporę dla sztucznej soczewki i odgradzając ją od ciała szklistego. Zaćma wtórna dotyczy ok. 20% operowanych tą metodą oczu.

Jakie są objawy alergicznego zapalenia spojówek?

Na zespół objawów ocznych w najczęściej występujących formach alergicznego zapalenia spojówek składają się ataki swędzenia, łzawienia, zaczerwienienia spojówek bez zaburzeń widzenia. Dochodzi do obrzęku i reakcji brodawkowej spojówki gałkowej i powiekowej, czasami dołącza się obrzęk powiek. Występują często w połączeniu z katarem siennym z towarzyszącymi napadami kichania, wodnistym wyciekiem z nosa, uczuciem jego blokady, upośledzeniem węchu.

Co to jest „suche oko”?

Zespół suchego oka to zespół objawów wynikających z nieprawidłowego składu łez (zaburzenia jakościowe) lub/i ich niedostatecznego wydzielania (zaburzenia ilościowe). Powstałe w wyniku tych zaburzeń objawy wynikają z nieprawidłowego nawilżenia powierzchni oka, upośledzenia odżywienia rogówki oraz łączą się ze zwiększonym ryzykiem pojawienia się zakażeń oka. Zespół objawów suchego zapalenia rogówki i spojówek jest schorzeniem powszechnym. Według ostatnich danych prawie 20 % pacjentów zgłaszających się do lekarza okulisty cierpi na dolegliwości związane z suchym okiem. Odsetek ten rośnie znacznie u osób po 65 roku życia. Objawy suchego oka są różnorodne, niecharakterystyczne. Często zmienia się nasilenie dolegliwości w zależności od pory dnia, warunków atmosferycznych, otoczenia lub wykonywanej pracy. Najczęstszymi objawami zespołu suchego oka zgłaszanymi przez pacjentów są: uczucie ciała obcego, „piasek pod powiekami”, swędzenie, pieczenie, uczucie zmęczenia oczu, nadwrażliwość na światło, ból, uczucie suchości oka (rzadko!), lub nadmierne łzawienie (tzw. „płaczące suche oko”- częściej), przejściowe przymglenie widzenia.

Co może być przyczyną czerwonego oka?

„ Czerwone oko” jest częstym problemem, z jakim pacjenci zgłaszają się do gabinetu okulistycznego. Niekiedy pacjent lub jego otoczenie zauważa, że oko jest zaczerwienione i nie towarzyszą temu inne dolegliwości, częściej jednak występują objawy współistniejące, takie jak np. ból, uczucie ciała obcego, pieczenie, kłucie, łzawienie, wydzielina w worku spojówkowym, obniżenie ostrości wzroku i inne. Możliwych przyczyn stanu zwanego „czerwonym okiem” jest bardzo wiele. Aby dokładnie stwierdzić, na co cierpi dany pacjent, musimy przeprowadzić szczegółowy wywiad okulistyczny oraz dokładne badanie okulistyczne.

Do najczęstszych przyczyn występowania „czerwonego oka” należą: alergiczne zapalenie spojówek, infekcje bakteryjne lub wirusowe oka, zespół suchego oka, ciało obce rogówki lub w worku spojówkowym, uraz mechaniczny lub oparzenie chemiczne gałki ocznej, wynaczynienie krwi pod spojówkę, zapalenie rogówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego, ostry atak jaskry.

Co to jest zaćma?

Zaćma, zwana także kataraktą, to najczęstsza patologia soczewki, polegająca na jej zmętnieniu. Obecnie najczęściej obserwujemy przymglenie soczewki związane z wiekiem, tzw. zaćmę starczą. Leczenie zaćmy:

farmakologiczne; w początkowym okresie zmętnienia soczewki można stosować krople poprawiające metabolizm soczewki, ale należy pamiętać, że nie cofną one już istniejących zmian i nie zahamują całkowicie procesu mętnienia soczewki
chirurgiczne; obecnie najczęściej stosowaną nowoczesną metodą usuwania zaćmy jest fakoemulsyfikacja.

Jak można rozpoznać jaskrę?

Rozpoznanie tej choroby można postawić na podstawie dokładnego badania okulistycznego. W zależności od wieku i występowania dodatkowych czynników ryzyka, badania profilaktyczne należy przeprowadzać co 2 lata, co 1 rok, lub co pół roku. Na pełne badanie pozwalające okuliście rozpoznać lub wykluczyć jaskrę składają się:

Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego (tonometria). Przy podwyższonym ciśnieniu istnieje podejrzenie jaskry. Normalne ciśnienie jej nie wyklucza.
Badanie dna oka (oftalmoskopia). Zmiana wyglądu tarczy nerwu wzrokowego stanowi podstawę rozpoznania jaskry.
Badanie pola widzenia (perymetria). W przypadku istnienia charakterystycznych dla jaskry zmian w nerwie wzrokowym badanie to potwierdza rozpoznanie oraz określa stopień zaawansowania choroby.
Badanie kąta przesączania (gonioskopia). Pozwala ono określić typ jaskry (z otwartym lub zamkniętym kątem, pierwotna lub wtórna).

Na czym polega leczenie jaskry?

Celem leczenia jaskry jest utrzymanie funkcji widzenia na możliwie najlepszym poziomie do końca życia chorego. Lecząc jaskrę, mamy możliwość wpływania tylko na ciśnienie panujące wewnątrz oka. Obniżając je należy brać pod uwagę sumę czynników uszkadzających. Im jest ich więcej i są poważniejsze- tym ciśnienie docelowe dla danego pacjenta powinno być niższe. Ciśnienie docelowe to takie, przy którym nie dochodzi do pogorszenia stanu nerwu wzrokowego i pola widzenia. W leczeniu jaskry stosuje się 3 grupy działań obniżających ciśnienie śródgałkowe:

leki, najczęściej w postaci kropli stosowanych miejscowo
zabiegi laserowe,
zabiegi chirurgiczne.

Co to jest jaskra?

Jaskra jest chorobą nerwu wzrokowego. Dochodzi do jego uszkodzenia na skutek podwyższonego ciśnienia śródgałkowego, ale także, gdy ciśnienie wewnątrz gałki ocznej jest „normalne” a istnieją inne przyczyny powodujące większą podatność nerwu wzrokowego na uszkodzenie.

Wiek powyżej 40 lat (im bardziej zaawansowany wiek tym częstsze występowanie),
Jaskra w najbliższej rodzinie (rodzice, rodzeństwo),
Choroby układu krążenia m.in. niedociśnienie (niedokrwienie nerwu wzrokowego) lub nadciśnienie,
Schorzenia uszkadzające naczynia krwionośne np. cukrzyca,
Krótkowzroczność, szczególnie wysoka,
Zaburzenia naczynioruchowe, takie jak migrena, a także zimne dłonie lub stopy,
Przewlekły stres.

Najczęściej chory nie odczuwa bólu, nie ma też zauważalnych dla otoczenia objawów, takich jak np. zaczerwienienie oka. Najczęściej jaskra przebiega bezobjawowo, chory zauważa uszkodzenie dopiero, gdy nerw wzrokowy jest już praktycznie całkowicie uszkodzony.